Rehabilitacja niemowląt

Główne zasady usprawniania według koncepcji NDT- Bobath obejmują:

• Normalizacja nieprawidłowego napięcia posturalnego: obniżenie napięcia zbyt wysokiego(hipertonia), podniesienie zbyt niskiego (atetoza, ataksje). Regulacja napięcia posturalnego pozwala na większą kontrolę nad aktem ruchu, ułatwiając jego organizację.

• Zmianę nieprawidłowych wzorców postawy i ruchu oraz dostarczenie dziecku zbliżonych do prawidłowych doświadczeń sensomotorycznych. <

• Rozwój prawidłowego mechanizmu odruchu postawy, na który składają się reakcje automatyczne: nastawcze i równoważne.

• Zapobieganie powstawaniu przykurczów i deformacji w obrębie stawów.

• Funkcjonalne przygotowanie pacjenta do życia codziennego i samoobsługi.

Bardzo ważne jest:

Wczesne rozpoczęcie terapii – zanim reakcje patologiczne staną się wzorcami nawykowymi(największa plastyczność OUN w 1 r.ż.). Dostosowanie terapii do możliwości fizycznych i osobowościowych dziecka. Dostosowanie sposobu prowadzenia terapii do tempa dziecka (żeby dziecko miało poczucie możliwości wykonania ruchu). Unikamy powtarzania ,,stereotypowego” wzorca ruchu – stosujemy różnorodność. Nigdy nie stosuje się pozycji statycznych, ruchu uczy się poprzez jego czucie, aktywna forma daje prawidłowe doświadczenia sensomotoryczne. Pracuje się nad całym ciałem pacjenta, nigdy wybiórczo. Ręce terapeuty („ręce motyla”) prowadzą ruch, nigdy nie dominują. W pracy z niemowlęciem stosujemy sekwencję wzorców z około dwumiesięcznym wyprzedzeniem w stosunku do rozwoju. Wprowadzanie prawidłowych sekwencji ruchowych wyhamowuje reakcje nieprawidłowe.
Poprzez prawidłowe sekwencje wzorców ruchowych budujemy schemat ciała dziecka.

Zalety metody NDt-Bobath to:

zapewnienie dziecku fizjologicznego rozkładu dnia, nie zaburza relacji matka-dziecko, nie powoduje zjawiska habituacji, czyli przyzwyczajenia do bodźca, stymulacja i normalizacja rozwoju z zapewnieniem potrzeby bezpieczeństwa i miłości W procesie usprawniania dzieci z zaburzeniami rozwoju ruchowego metodą NDt-Bobath bardzo ważną rolę spełniają rodzice i opiekunowie dziecka. Są oni członkami zespołów terapeutycznych i bez ich aktywnego włączenia się w proces usprawnienia nie ma możliwości uzyskania dobrych wyników w usprawnieniu. Usprawnianie,szczególnie rozpoczęte wcześnie, połączone z dobrą współpracą rodziców – to początek drogi w kierunku odkrywania możliwości dziecka”

Wskazania do terapii. Jeśli zauważyłeś u dziecka:

• nadmierne odginanie główki
• prężenie kończyn dolnych
• „baletowe” ustawienie stóp
• drżenie kończyn
• silne zaciskanie piąstek
• niechęć do leżenia na brzuchu
• stałe pochylenie główki do jednego barku
• skręcanie tułowia tylko z jednej strony
• kłopoty zginania i odwodzenia kończyn podczas przewijania